(επειδή το τραγούδι είναι πολύ μεγάλο για να δημοσιευθεί στο άρθρο παρακαλώ ακολουθείστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να το διαβάσετε - http://el.wikisource.org/wiki/Του_νεκρού_αδελφού)
Ακολουθεί Ανάλυση Κειμένου
"...την είχες δώδεκα χρονώ κι ήλιος δε σου την είδε! -
Στα σκοτεινά την έλουζε, στ' άφεγγα τη χτενίζει,
στ' άστρι και τον αυγερινό έπλεκε τα μαλλιά της..."
Εδώ βλέπουμε το πρώτο στοιχείο που αποδεικνύει πως η Αραιτούσα είναι Βαμπίρ επειδή προφανώς η μάνα της ζεί με τον φόβο πως εαν βγεί στον ήλιο θα πεθάνει - τρανό παράδειγμα στην σειρά True Blood πoυ μας δείχνει πολύ παραστατικά το αποτέλεσμα (επίσης βλ. Twilight 2η ταινία)
.."Οι οχτώ αδερφοί δε θέλουνε κι ο Κωσταντίνος θέλει. -
«Μάνα μου, κι ας τη δώσομε την Αρετή στα ξένα,
στα ξένα κει που περπατώ, στα ξένα που πηγαίνω,
αν πάμ' εμείς στην ξενιτιά, ξένοι να μην περνούμε..."
Eδώ βλέπουμε πως ο Κωνσταντής είναι vampire king της περιοχής του (βλ. True Blood) και πως μ'αυτή τουτην κίνηση -να δώσει την αδερφή του- ίσως να κλείνει μια συμφωνία με vampire king άλλης περιοχής με πολύ διπλωματικό τρόπο.
"..- Βάλλω τον ουρανό κριτή και τους αγιούς μαρτύρους, -
αν τύχει κι έρτει θάνατος, αν τύχει κι έρτει αρρώστια,.."
Κωμικό στοιχείο. Εφ' όσων είναι γνωστό πως ωσαν βαμπίρ ο Κωνσταντής δεν μπορεί να πεθάνει και επίσης δεν πιστεύει στους αγίους καθώς είναι γνωστό πως υπάγεται στην διάθεση του εξ'απο-δώ (σατανάς)
"..κι έπεσε το θανατικό, κι οι εννιά αδερφοί πεθάναν.."
- Ιστορική αναφορά. Ο στίχος αυτός αναφέρεται στους γνωστούς πολέμους των βαμπίρ όπου και πρωταγωνίστησε ο κόμης Δράκουλας και οι οποίοι έφεραν την εξόντωση σε χιλιάδες βαμπίρ (βλ. ταινία 'Dracula' εισαγωγή)
"...Κάνει το σύγνεφο άλογο και τ' άστρο χαλινάρι, -
και το φεγγάρι συντροφιά και πάει να της τη φέρει..."
- Αναφορά στις εκπληκτικές δυνάμεις του Κωνσταντή. Προφανώς ο Κ. είναι βαμπίρ πολύ μεγάλης ηλικίας (τύπου Godric βλ. True Blood)
"...- Αλίμονο, αδερφάκι μου, και τι είναι τούτη η ώρα;.."
- Προφανώς ο Κ. καταφθάνει στην Αραιτούσα κοντά στην χαραυγή και αυτή αγχώνεται για το αν θα προλάβουν να επιστρέψουν πριν βγεί ο ήλιος.
δεν κιλαηδούσαν σαν πουλιά, μήτε σαν χελιδόνια,
Βαριά χτυπά τ' αλόγου του κι απ' εμπροστά της χάθη..."
Κατέβηκε, αγκαλιάστηκαν κι απέθαναν κι οι δύο."